NASZ PATRON
Św.Filip Smaldone
Zapraszamy do poznania historii życia wyjątkowej osoby – naszego patrona.
Pracując wśród osób głuchoniemych ksiądz Smaldone poszukiwał nowych metod pedagogicznych, wiedząc, że tradycyjne metody wychowania i katechizacji nie są wystarczające.
Urodził się w Neapolu. Rodzicami byli Antoni Smaldone i Maria Concetta De Luca. Rodzeństwo to: Salvatore, Pasquale, Giuseppe, Luisa, Giannina i Francesco.
27 lipca 1848
Przyjmuje komunię świętą.
1858
Przyodziewa na siebie sutannę w parafii św. Katarzyny w Neapolu.
27 września 1863
Uczęszcza na zajęcia w seminarium, ale nadal żyje z rodziną. W międzyczasie katechizuje wśród biednych i zaniedbanych nieszczęśników Neapolu.
1863-1866
Przyjmuje świecenia niższe (ostiariat, lektorat, egzorcystat, akolitat)
1866-1869
Otrzymuje świecenia subdiakonatu. W tym okresie, dochodzi do bardzo ważnego spotykania. Przy kościele św. Katarzyny, spotyka zdesperowana matkę z zapłakanym, niesłyszącym dzieckiem na rękach. Od tego spotkania wzmaga się jego zainteresowanie dziećmi niesłyszącymi.
31 lipca 1870
Otrzymuje świecenia diakonatu w Neapolu, a kilka miesięcy później, 23 września otrzymuje świecenia kapłańskie. Po święceniach pracuje jako katecheta i wikary w kilku parafiach. Był także kapelanem szpitalnym i odwiedzał chorych w domach
27 marca 1871
Okres, w którym Filip Smaldone rozwija stałe działania by nauczać i pomagać głuchym w Neapolu, Salerno, Sorrento, Molfetta, Ischia.
1869-1884
Wybucha epidemia cholery. W tym czasie ks. Smaldone poleca się pod opiekę Matki Bożej z Pompei – Królowej Różańca Świętego. Podczas opieki nad ofiarami wielkiej epidemii zaraża się od nich chorobą. Odzyskuje zdrowie dzięki nadzwyczajnej pomocy Madonny z Pompei, dla której żywi przez całe życie szczególną wdzięczność
13-15 września 1884
Zakłada w Lecce wraz z trzema siostrami zakonnymi zakład dla niesłyszących. Zarządzanie podejmuje grupa kobiet.
1885
Otwiera Dom dla Głuchoniemych w Lecce
Lipiec 1890
Biskup Salvatore Luigi Zola zatwierdza Kongregacje Sióstr Salezjanek Świętych Serc, a ks. Smaldone otwiera kolejne domy, do których przyjmowane są głuchonieme dziewczęta z ubogich rodzin. Z czasem rozszerza opiekę i obejmuje nią dzieci niewidome oraz porzucone przez rodziców oraz sieroty.
27 stycznia 1895
Otrzymuje tytuł Kanonika Katedry w Lecce.
27 lipca 1917
Znosi z nadzwyczajną pogodą ducha cierpienia związane z różnymi chorobami (np. cukrzycą).
1922
Filip Smaldone umiera w Lecce w opinii świętości.
4 czerwca 1923
Zostaje ogłoszony błogosławionym przez Jana Pawła II.
12 maja 1996
Ojciec Święty Benedykt XVI dokonuje kanonizacji – św. Filip Smaldone zostaje świętym i patronem niesłyszących na całym świecie.
15 października 2006